پسوریازیس چیست؟

این عارضه باعث می شود که روی پوست، لکه های قرمز ناهمواری که با پوسته های سفید پوشیده شده اند، ایجاد شود. این لکه های پوستی می توانند در هر جایی رشد از بدن کنند، اما بیشتر روی پوست سر، آرنج، زانو و کمر ظاهر می شوند. پسوریازیس، مسری نیست و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود.   پسوریازیس معمولاً در اوایل بزرگسالی ظاهر می شود. در بیشتر افراد، تنها چند ناحیه را تحت تاثیر قرار می دهد اما در موارد شدید، پسوریازیس می تواند قسمت های زیادی از بدن را پوشش دهد. اکثر انواع پسوریازیس دوره هایی را طی می کنند، به مدت چند هفته یا چند ماه شعله ور می شوند، سپس مدتی مدتی فروکش می کنند و یا حتی کاملاً درمان می شوند.

عملكرد سوپرفود NBS بر روی پسوريازيس:

پودرسوپرفودNBS به ترمیم و بازسازی پوست کمک می‌کند. این محصول با تقویت سیستم ایمنی بدن، از بروز بیماری‌های خودایمنی مانند پسوریازیس جلوگیری می‌کند. خاصیت ضد تورم آن نیز به کاهش تورم و قرمزی پوست کمک می‌کند و به بهبودی سریع‌تر شما کمک می‌کند. NBS با تغذیه و آبرسانی پوست، پوستی سالم، شاداب و بدون هرگونه لک و تورم را به شما هدیه می‌دهد.

 

توضیحات آقای دکتر خلخالی در مورد بیماری پسوریازیس:

 

نظرات کاربران بر عملکرد سوپرفود NBS:

علائم و نشانه های پسوریازیس

علائم و نشانه های پسوریازیس در افراد مختلف متفاوت است و این بیماری می تواند نواحی مختلفی را درگیر کند. علائم و نشانه های پسوریازیس عبارتند از:

• پینه های ملتهب، برجسته و قرمز رنگ روی پوست
• پوست قرمزی که ممکن است ترک بخورد و خونریزی کند.
• احساس درد در اطراف پینه ها
• مفاصل دردناک و متورم
• احساس سوزش و خارش در اطراف پینه ها
• فلس ها یا پلاک های نقره ای روی پینه های قرمز
• ضخیم شدن ناخن ها، سوراخ شدن یا برآمده شده آن ها
• تاول های پر از چرک روی لکه های قرمز پوست

عوارض پسوریازیس

اگر به پسوریازیس مبتلا هستید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سایر بیماری ها هستید، از جمله:

• آرتریت پسوریازیس، که باعث درد، سفتی و تورم در مفاصل و اطراف آن می شود.
• شرایط چشم، مانند التهاب ملتحمه ، بلفاریت و یووئیت
• چاقی
• دیابت نوع ۲
• فشار خون بالا
• بیماری قلبی عروقی
• سایر بیماری های خود ایمنی مانند بیماری سلیاک، اسکلروز و بیماری التهابی روده به نام بیماری کرون
• شرایط بهداشت روانی ، مانند اعتماد به نفس پایین و افسردگی

انواع پسوریازیس

انواع مختلفی از پسوریازیس وجود دارد، از جمله:

• پسوریازیس پلاکی:

پسوریازیس پلاکی، شایع ترین نوع پسوریازیس باعث ایجاد لکه های پوستی خشک، برجسته و قرمز می شود. این ضایعات در پسوریازیس پلاکی از پوسته های نقره ای پوشیده شده است. این پلاک ها ممکن است خارش داشته باشند یا پوست حساسی داشته باشند. پسوریازیس پلاکی معمولاً در آرنج، زانو، کمر و پوست سر ظاهر می شوند و ممکن است میزان سطح آن ها روی پوست کم یا زیاد باشد.

• پسوریازیس ناخن:

پسوریازیس می تواند ناخن ها و انگشتان پا را تحت تأثیر قرار دهد و باعث ایجاد حفره، رشد غیرطبیعی ناخن و تغییر رنگ آن شود. ناخن های مبتلا به پسوریازیس، ممکن است شل شود و از بستر ناخن جدا شوند. موارد شدید ممکن است باعث خرد شدن ناخن شود.

• پسوریازیس گوتات:

پسوریازیس گوتات معمولاً توسط عفونت باکتریایی مانند گلودرد ایجاد می شود. با ضایعات کوچک، قطره ای و پوسته پوسته شده روی تنه، بازوها یا پاها مشخص می شود.

• پسوریازیس معکوس:

پسوریازیس معکوس، به طور عمده روی چین های کشاله ران، باسن و پستان ها تأثیر می گذارد. پسوریازیس معکوس، باعث ایجاد لکه های صاف در پوست قرمز می شود که با اصطکاک و تعریق بدتر می شود. عفونت های قارچی ممکن است باعث ایجاد این نوع پسوریازیس شود.

• پسوریازیس پوسچولار:

پسوریازیس پوسچولار، شکل نادری از پسوریازیس است که باعث ایجاد ضایعات چرکی می شود که در بخش های گسترده (پسوریازیس پوسچول تعمیم یافته) یا در نواحی کوچکتر کف دست یا کف پا ایجاد می شود.

• پسوریازیس اریتودرمیک:

کم ترین نوع پسوریازیس، پسوریازیس اریتودرمیک است. این نوع پسوریازیس، می تواند کل بدن شما را با نوعی بثورات قرمز بپوشاند که می تواند خارش یا سوختگی شدیدی داشته باشد.

• آرتروز پسوریازیس:

آرتروز پسوریازیس، باعث متورم شدن و دردناک شدن مفاصل می شود که نوع آرتروز است. بعضی اوقات علائم مفصل اولین یا تنها علامت یا نشانه پسوریازیس است. بنیاد ملی پسوریازیس تخمین می زند که ممکن است بین ۱۰ تا ۳۰ درصد افراد مبتلا به پسوریازیس، آرتروز پسوریازیس نیز داشته باشند.

علل ابتلاء به پسوریازیس چیست؟

این طور تصور می شود که پسوریازیس، نوعی مشکل در سیستم ایمنی بدن است که باعث بازسازی پوست با سرعتی سریعتر از میزان طبیعی آن می شود. در متداول ترین نوع پسوریازیس که به پسوریازیس پلاکی معروف است، این گردش سریع سلول ها باعث ایجاد پوسته ها و لکه های قرمز می شود.  اینکه چه عواملی باعث اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن می شوند، کاملاً مشخص نیست. محققان معتقدند که هم عوامل ژنتیکی و هم عوامل محیطی در این امر نقش دارند.

هرکسی می تواند به پسوریازیس مبتلا شود. حدود یک سوم موارد پسوریازیس از سال های کودکی شروع می شود. این عوامل می توانند خطر ابتلای افراد به پسوریازیس را افزایش دهند:

• سابقه خانوادگی: داشتن والدی که مبتلا به پسوریازیس است، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد و داشتن دو والد مبتلا به پسوریازیس، این خطر را حتی بیشتر می کند. پسوریازیس معمولاً در میان خانواده ها ایجاد می شود، اما ممکن است نسل های بعدی به آن ابتلا پیدا نکنند. به عنوان مثال ، یک پدربزرگ و نوه او ممکن است تحت تأثیر پسوریازیس قرار بگیرند، اما لزوماً مادر کودک هم به این بیماری مبتلا نشود.
• فشار روانی و استرس: از آنجا که استرس می تواند بر سیستم ایمنی بدن شما تأثیر بگذارد، سطح بالای استرس ممکن است خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش دهد.
• سیگار کشیدن: سیگار کشیدن نه تنها خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش می دهد بلکه ممکن است شدت بیماری را نیز بالا ببرد. سیگار کشیدن نیز ممکن است در بروز اولیه بیماری نقش داشته باشد.

بسیاری از افرادی که مستعد ابتلا به پسوریازیس هستند، ممکن است سال ها هیچ علائمی نداشته باشند تا زمانی که بیماری توسط برخی از عوامل محیطی تحریک شود. عوامل محرک پسوریازیس عبارتند از:

• عفونت ها، مانند استرپتوکوک گلو
• عفونت های پوستی آب و هوا، به ویژه سرماخوردگی
• شرایط خشک آسیب به پوست، مانند بریدگی یا خراشیدن
• گزش حشرات یا آفتاب سوختگی

روش های خانگی درمان پسوریازیس

خوشبختانه روش های زیادی برای درمان پسوریازیس وجود دارد. تعدادی از این درمان ها خانگی هستند و با مواد طبیعی می توانند پسوریازیس را درمان کنند یا میزان آن را کاهش دهند. این درمان های خانگی عبارت اند از:

•  یوگا و مدیتیشن:

در آرتریت پسوریاتیک روزانه ۲۰ دقیقه یوگا ضمن کاهش استرس، به انعطاف پذیری مفاصل کمک زیادی می کند.

•  مصرف ماهی تازه:

ماهی تازه، به دلیل داشتن ویتامین A و D و امگا ۳ می تواند به درمان پسوریازیس کمک کند. اگرچه در بیماری پسوریازیس، موارد حساسیت به ماهی کم نیست. قبل از مصرف، چک کنید که آیا به ماهی حساسیت دارید، یا خیر.

• سرکه سیب :

این ماده دارای خواص زیادی است و می تواند بسیاری از علائم بیماری پسوریازیس را کاهش دهد.در هنگام خارش شدید با یک پارچه پنبه ای آغشته به سرکه سیب مناطق دارای خارش را ماساژ دهید . برای درمان خانگی پسوریازیس در ضایعات پوست سر هم می توانید هر شب پوست سر را با سرکه سیب آغشته کنید و صبح با شامپوی کولتار شستشو دهید.

• پودر زردچوبه :

ماده موثر در زردچوبه، نوعی ماده ضد التهاب پوستی است. استفاده خوراکی زردچوبه به میزان حداکثر یک گرم در روز، استفاده از صابون زردچوبه و یا استفاده از پودر زردچوبه با روغن های کاملا گیاهی مثل روغن نارگیل و روغن گل بنفشه، روغن سیاه دانه و روغن زیتون می‌تواند در کاهش علائم بیماری پسوریازیس به خصوص درد مفاصل بسیار مفید عمل کند.

• ژل آلوئه ورا :

ژل آلوئه ورا به خاطر خواص ضدالتهابی و ترمیمی که دارد، می تواند هم به صورت خوراکی و هم به شکل مالیدنی، علایم بیماری پسوریازیس را کاهش دهد.

• پوست موز:

برای درمان خانگی پسوریازیس، می توان با خمیر کردن پوست موز و اضافه کردن کمی پودر زردچوبه، به راحتی جلوی خارش های شدید را بگیرید.

•  کیسه یخ:

در بسیاری از موارد، استفاده از کیسه یخ، می تواند در کاهش خارش شبانه و کاهش درد مفاصل بیماران دارای آرتریت پسوریازیس موثر باشد.

• خمیر سیر و ژل آلوئه ورا:

سیر و آلوئه ورا با داشتن ترکیبات خاص از بهترین و مهمترین ترکیبات ضد التهاب و ترمیم کننده پوست هستند. مالیدن این خمیر و تحمل آن به مدت ۳۰ دقیقه روی پوست، می‌تواند بسیاری از علائم بیماری پسوریازیس را برطرف کند.

• نمک دریا:

مقدار ۵۰ گرم از این نمک را در وان حمام بریزید و به مدت یک ساعت در آن غوطه ور شوید. اگر دارای زخم های باز و پوست ترک خورده هستید، این کار کمی سوزش دارد، ولی تاثیر آن بر بسیاری از عوارض بیماری پسوریازیس آشکار است.

• برگ کلم:

ابتدا کلم را رنده کنید. سپس، آن را آب پز کنید و با کمی روغن بادام به هم بزنید و به صورت خمیر در بیاورید. این خمیر را به نواحی ضایعه پسوریازیس بمالید.

• روغن کرچک:

استفاده از روغن کرچک در بسیاری از بیماران پسوریازیس، می تواند باعث کنترل بسیاری از علائم گردد.

• نوشیدن آب:

نوشیدن هشت لیوان آب که حدود یک و نیم لیتر می شود با ورزش منظم و عرق کردن در بهبود بیماری پسوریازیس یک اصل اساسی است.

درمان پسوریازیس با داروها

برخی از داروهای درمان پسوریازیس، رشد سلول های جدید پوست را کند می کنند و برخی دیگر، خارش و خشکی پوست را تسکین می دهند. پزشک با توجه به اندازه بثورات ، سن، سلامت کلی شما و سایر موارد، یک برنامه درمانی مناسب برای شما انتخاب خواهد کرد. درمان های معمول عبارت اند از:

• متوترکسات: این دارو می تواند باعث بیماری مغز استخوان و کبد و هم چنین مشکلات ریوی شود، بنابراین فقط برای موارد جدی است.
• نور درمانی: در این روش، پزشک نور ماوراء بنفش را به پوست شما می تاباند تا رشد سلول های پوست را تضعیف کند.

آیا پسوریازیس، سرطان است؟

پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که می تواند باعث پوسته پوسته شدن و التهاب پوست شود. اگرچه علت دقیق آن مشخص نیست، اما تصور می شود که ژنتیک سهم زیادی در ابتلا به آن دارد. گفته می شود که پسوریازیس “بیماری خود ایمنی” است ، به این معنی که در اثر واکنش غیرعادی سیستم ایمنی بدن ایجاد می شود.

محققان دریافته اند که پسوریازیس ممکن است خطر ابتلا به برخی سرطان ها را افزایش دهد. یک بررسی پژوهشی در ۳۷ مقاله، نشان می دهد که پسوریازیس ممکن است خطر ابتلا به چندین سرطان از جمله سرطان های دستگاه تنفسی فوقانی ، دستگاه گوارش ، کبد ، دستگاه تنفسی ، لوزالمعده و دستگاه ادراری را افزایش دهد. این بررسی هم چنین نشان می دهد که افراد مبتلا به پسوریازیس، کمی بیشتر از بقیه، در معرض ابتلا به لنفوم غیر هوچکین ، لنفوم هوچکین و سرطان خون هستند.

در یک مطالعه جداگانه ، محققان متذکر شدند که میزان سرطان در افراد مبتلا به پسوریازیس بیشتر است. این مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به پسوریازیس، به احتمال زیاد به سرطان های پوستی غیر ملانوم ، سرطان های لنفوم و سرطان های حفره دهان ، حنجره، حلق، روده بزرگ ، ریه و کلیه مبتلا می شوند. اگر به پسوریازیس مبتلا هستید، اقدامات لازم برای مدیریت یا کاهش عوامل خطر سرطان وجود دارد. پیشنهاد می کنیم در این مورد، حتماً با دکتر بیماریهای پوست مشورت کنید.

روش های درمان پسوریازیس چه تاثیری بر خطر ابتلاء به سرطان دارند؟

برخی از درمان های پسوریازیس شامل داروهایی هستند که روند تولید سلول های پوستی را کند می کنند. داروهای مختلفی که برای درمان پسوریازیس استفاده می شوند، سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کنند تا به کاهش علائم کمک کنند. محققان دریافته اند که داروهایی که از موجودات زنده ساخته می شوند، می توانند افراد با سیستم ایمنی ضعیف را در معرض خطر بیشتری برای سرطان قرار دهند.

پسوریازیس و ازدواج

افرادی که مبتلا به پسوریازیس هستند، معمولاً برای انتخاب همسر و ازدواج دغدغه های زیادی دارند. بسیاری از آن ها از ازدواج واهمه دارند چون تصور می کنند که به خاطر ابتلاء به این بیماری و ضایعات پوستی ناشی از آن، کسی حاضر به ازدواج با آن ها نخواهد شد و همین مسئله، اعتماد به نفس آن ها را از بین می برد.  بهتر است در مراحل اولیه آشنایی، مشکلات خود با این بیماری را با طرف مقابل در میان بگذارید و از طرد شدن نترسید. مطمئن باشید که فردی پیدا خواهد شد که به چیزی فراتر از مشکلات پوستی در رابطه نیز فکر کند. اجازه ندهید این بیمار عزت نفس شما را تخریب کند و کاری کند که منزوی شوید و تنها بمانید.

پسوریازیس و کرونا

براساس گفته بنیاد ملی پسوریازیس، مشخص نیست که آیا داشتن پسوریازیس به طور معناداری خطرات ناشی از ابتلا به کرونا را کاهش می‌دهد یا شدت بیماری را بیشتر می‌کند.  موضوع شناخته شده این است که افراد مبتلا به پسوریازیس، بیشتر در معرض سایر بیماری‌های خطرناک مانند بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت، فشار خون و حتی بیماری انسداد ریوی مزمن هستند. اگر به عنوان مثال، مبتلا به پسوریازیس و فشار خون بالا هستید، یا پسوریازیس و دیابت دارید، توصیه می‌شود تمام نکات و پروتکل‌های بهداشتی در برابر عفونت ویروس کرونا را با دقت رعایت کنید به ویژه اگر بیش از ۶۵ سال سن دارید.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

در موارد زیر، حتماً به دکتر پسوریازیس مراجعه کنید:

• اگر شک دارید که به پسوریازیس مبتلا هستید
• اگر این بیماری، مدام شدید یا گسترده می شود
• باعث ناراحتی و درد شما می شود
• باعث نگرانی از ظاهر پوست می شود
• منجر به مشکلات مفصلی مانند درد ، تورم یا ناتوانی در انجام کارهای روزمره می گردد

عوامل ایجاد پسوریازیس

پسوریازیس می‌تواند در هر سنی ایجاد شود، اگرچه بیشتر موارد قبل از ۴۵ سالگی رخ می‌دهد. همه نژادها تحت تأثیر قرار می‌گیرند؛ اما این اختلال در سیاه پوستان کمتر شایع و در جمعیت بومی آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی نادر است. سایر عوامل مرتبط با خطر عبارت‌اند از:

۱- ژنتیک

تقریبا نیمی از بیماران مبتلا به پسوریازیس، خویشاوند درجه یکشان نیز به همین بیماری مبتلایند. دلیل این امر روشن است، اما توضیح آن پیچیده است. این ارتباط به خاطر وجود آنتی‌ژنی به اسم HLA-Cw6 است که می‌تواند خطر بیماری را 10 برابر افزایش دهد. HLA-B17 نیز نوعی آنتی‌ژن است که ظاهر پوست را تغییر می‌دهد.

۲- مصرف دارو

داروهای شناخته شده برای تشدید علائم، عبارت‌اند از لیتیوم، مسدود کننده‌های بتا، مهار کننده‌های آنزیم، تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE)، آنتی‌بیوتیک‌ها، روانگردان‌ها و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی(NSAIDs)

۳- عفونت

بیماران مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) و کودکان مبتلا به عفونت‌های مکرر، به ویژه فارنژیت استرپتوکوکی، در معرض خطر بیشتری هستند.

۴- استرس

استرس احساسی و فیزیولوژیکی (تروما) با تشدید این بیماری مرتبط است. مثلا ممکن است حتی بعد از گذشت یک ماه از موقعیت استرس‌زا، این بیماری خودش را نشان بدهد.

۵- چاقی

افزایش شاخص توده بدنی باعث بروز بیشتر پسوریازیس می‌شود.

۶- اقلیم

مقدار متوسط نور خورشید می‌تواند پسوریازیس را بهبود بخشد. با این حال، به خاطر وجود اشعه ماوراء بنفش (UV) در نور خورشید، بیش از حد در معرض نور خورشید قرار گرفتن، باعث تحریک یا تشدید این بیماری می‌شود.

7- ویتامین D

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد بیماران مبتلا به پسوریازیس، سطح ویتامین D پایین‌تری نسبت به بقیه مردم دارند.

راه تشخیص پسوریازیس چیست؟

پسوریازیس معمولاً بخش‌هایی از پوست را قرمز رنگ می‌کند. آزمایش‌هایی برای تأیید یا رد تشخیص این بیماری وجود ندارد. در موارد مبهم، بیوپسی پوست ممکن است به تشخیص کمک کند. اگر نزد پزشک بروید، ابتدا معاینه فیزیکی انجام می‌شود تا احتمال ابتلا به بیماری‌های آرتروز مانند آرتریت روماتوئید، نقرس و اسپوندیلیت انکیلوزان حذف شود.

تغذیه و پسوریازیس

تغذیه و پسوریازیس بسیار مهم است. اگر به این بیماری مبتلایید باید از غذاهایی دوری کنید که باعث التهاب می‌شوند. التهاب و واکنش سیستم ایمنی بدن، این بیماری را شعله‌ور می‌کنند. غذاهایی که باید از آن‌ها اجتناب کرد عبارت‌اند از:

۱- گوشت قرمز و لبنیات

گوشت قرمز، لبنیات و تخم مرغ حاوی اسید چرب اشباع نشده‌ای به نام آراشیدونیک اسیدند. تحقیق‌ها گذشته نشان داده است که محصول‌های جانبی اسید آراشیدونیک ممکن است، در ایجاد ضایعات پسوریازیس، نقش داشته باشند.

• گوشت قرمز، به ویژه گوشت گاو؛
• سوسیس، بیکن و سایر گوشت‌های قرمز فرآوری شده؛
• تخم مرغ و غذاهای تخم مرغ.

۲- گلوتن

بیماری سلیاک با پاسخ خود ایمنی به پروتئین گلوتن مشخص می‌شود. افراد مبتلا به پسوریازیس نشانه‌هایِ حساسیت به گلوتن دارند. اگر مبتلا به پسوریازیس و حساسیت به گلوتنید، حذف غذاهای حاوی گلوتن مهم است. غذاهایی حاوی گلوتنی که باید از آن‌ها اجتناب کرد عبارت‌اند از:

• گندم و مشتقات گندم؛
• چاودار، جو و مالت؛
• ماکارونی، رشته فرنگی و محصولات پخته شده حاوی گندم، چاودار، جو و مالت؛
• برخی از غذاهای فرآوری شده؛
• سس‌ها و چاشنی‌های خاص؛
• نوشیدنی‌های آبجو و مالت.

۳- غذاهای فراوری شده

خوردن بیش از حد غذاهای فرآوری شده و پرکالری می‌تواند منجر به چاقی، سندرم متابولیک و انواع بیماری‌های مزمن شود. ابتلا به این بیماری‌ها باعث التهاب مزمن در بدن می‌شود که ممکن است به خاطر آن‌ها پسوریازیس خودش را نشان بدهد. غذاهایی که باید از آن‌ها اجتناب کرد عبارت‌اند از:

• گوشت‌های فرآوری شده؛
• محصولات غذایی از پیش بسته بندی شده؛
• کنسرو میوه‌ها و سبزی‌ها؛
• هرگونه غذای فرآوری شده حاوی قند، نمک و چربی بالا.

۴- بادنجانیان

یکی از رایج‌ترین محرک‌هایی که باعث بروز بیماری پسوریازیس می‌شود، استفاده از بادنجانیان است. گیاهان بادنجانیان حاوی سولانین‌اند که بر هضم غذا تأثیر می‌گذارد و ممکن است عامل التهاب باشد. غذاهایی که باید از آن‌ها اجتناب کرد عبارت‌اند از:

• گوجه فرنگی‌ها؛
• سیب زمینی‌ها؛
• بادمجان؛
• فلفل.

رژیم غذایی پسوریازیس

هدف از استراتژی‌های رژیم غذایی حذف عوامل تحریک کننده، کاهش التهاب و محدود کردن کالری است. چاقی هم با پیشرفت پسوریازیس و هم با شدت این بیماری همراه است. پاسخ بدن را به درمان‌های سیستمیک و بیولوژیکی کاهش می‌دهد. لاغری، از طریق تغییر سبک زندگی، این وضعیت را بهتر می‌کند. کاهش وزن اضافی، از طریق شیوه‌های زندگی نیز می‌تواند مشخصه‌های لیپیدی ناهنجار را بهبود بخشد که در بیماران مبتلا به پسوریازیس مشخص است.

اگرچه رژیم غذایی خاصی برای پسوریازیس وجود ندارد؛ افراد متوجه می‌شوند که برخی غذاها علائم آن‌ها را بدتر می‌کند یا برخی دیگر التهاب پوست را بهبود می‌بخشد. تعیین آنچه که دقیقاً علائم پسوریازیس شما را تغییر می‌دهد، دشوار است؛ زیرا خود این بیماری در طول زمان دچار نوسان می‌شود. دوره‌های بهبودی و زمان‌هایی که پسوریازیس شما بدتر می‌شود، متناوب است.

بنیاد ملی پسوریازیس مروری روی ۵۵ مطالعه که شامل بیش از ۴۵۰۰ فرد مبتلا به پسوریازیس بود انجام داد. در این مطالعه مشخص شد کاهش مصرف کالری در صورت اضافه وزن یا چاقی به بهبود این بیماری کمک می‌کند.  مطالع‌های دیگر نشان داده است که برخی از افراد مبتلا به پسوریازیس ممکن است به گلوتن، پروتئینی که در گندم، جو و چاودار وجود دارد، حساس باشند. در این افراد، اجتناب از گلوتن ممکن است علائم پسوریازیس را کاهش دهد. اگر نگران حساسیت به گلوتن‌اید، از پزشک خود درباره آزمایش‌هایی بپرسید که می‌توانید برای تایید یا رد این بیماری انجام دهید.

چه غذاهایی به کاهش التهاب در پسوریازیس کمک می‌کند؟

اگر قصد دارید تغییرهایی در رژیم غذایی خود ایجاد کنید، ایده خوبی است که جزئیات این تغییرها را با پزشک خود در میان بگذارید تا مطمئن شوید که برنامه منطقی و انجام شدنی است. همانطور که با پزشک صحبت می‌کنید، سایر درمان‌های پزشکی را برای پسوریازیس ادامه دهید.

۱- زردچوبه

کورکومین ترکیب فعال موجود در زردچوبه، کورکومین دارای خواص ضدالتهابی، ضدجایی، ضد تکثیر و آنتی اکسیدانی است که می‌تواند، در درمان پسوریازیس مفید باشد. یک مطالعه روی 63 بیمار نشان داد که با استفاده از ترکیبِ کورکومین خوراکی و استروئیدهای موضعی، در مقایسه با استفاده از استروئیدهای موضعی، کاهش میزان ایمونوآنزیم IL-22 در پسوریازیس ولگاریس مشاهده می‌شود. یعنی زردچوبه یک مکمل موثر در درمان پسوریازیس است. مطالعه‌های دیگر موثر بودن کورکومین، در درمان پسوریازیس را تأیید کرده‌اند. به ویژه، به دلیل خواص ضد تکثیر کننده و ضد آنژیوژنیک آن.

۲- اسیدهای چرب ضروری و روغن زیتون

اکثریت قریب به اتفاق آزمایش‌های بالینی، با استفاده از مکمل روغن ماهی، مزایای توجه‌کردنی به کاهش التهاب در منطقه درگیر پسوریازیس بدن، در بیماران مبتلا به پسوریازیس، نشان داده است. برخی دیگر دریافته‌اند که اسیدهای چرب امگا ۳ اثربخشی درمان‌های استاندارد را بهبود می‌بخشد. تجزیه و تحلیل سال ۲۰۱۹ نشان داد که مکمل امگا ۳، پوسته پوسته شدن را در بیماران پسوریازیسی بهتر می‌کند.

3- ویتامین E و سلنیوم

ویتامین E یک آنتی اکسیدان است و سلنیوم یک کوفاکتور، برای آنزیم آنتی‌اکسیدان گلوتاتیون پراکسیداز است. مطالعه‌ها متعدد غلظت کم ویتامین E و سلنیوم را در بیماران پسوریازیس، در مقایسه با افراد سالم، نشان داده‌اند. آزمایشی بهبود بالینی خوبی را در بیماران مبتلا به پسوریازیس اریترودرمیک و آرتریت پسوریاتیک، با استفاده از مکمل سلنیوم و ویتامین E همراه با کوآنزیم Q10، نشان داد. تجویز خوراکی یا موضعی ویتامین E و سلنیوم ممکن است، در پیشگیری و درمان پسوریازیس، مفید باشد.

حالا می‌دانید که پسوریازیس دقیقا چیست. تغذیه و پسوریازیس ارتباط مهمی با یکدیگر دارند. برای اینکه راحت‌تر بتوانید این بیماری را کنترل کنید، ابتدا سراغ رژیم غذایی خود بروید. در رژیم غذایی پسوریازیس، باید غذاهایی که باعث التهاب می‌شوند را حذف کنید. برای اطلاعات بیشتر درباره رژیم غذایی، حتما با دکتر مشورت کنید.